بدون پیام در ستایش بطالت یه رسالهٔ کوچک (۳۰-۴۰ صفحه‌ای) از برتراند راسل (فیلسوف انگلیسی) است که در مورد کار کردن، حس خوش‌بختی و پیروزی بحث می‌کنه. چند سال پیش خواندمش و دیدم رو به خیلی چیزها عوض کرد.
ادامه‌ی نوشته بدون پیام در نوشته‌ای با عنوان «شروط ضمن عقد»، در مورد شرط‌هایی برای منصفانه‌تر کردن زندگی مشترک نوشتم. متاسفانه با وجود قوانین موجود امکان منصفانه کردن شرایط زندگی مشترک وجود ندارد اما به تمهیداتی مثل «شروط ضمن عقد» یا «وکالت برای اجازهٔ دائمی خروج»، می‌توان وضعیت زندگی مشترک را عادلانه‌تر کرد و حقوق غیر منطقی و غیر منصفانه در زندگی مشترک را سلب کرد. در زیر نمونه‌ای از متن وکالت حق طلاق به همسر را که با کمک دوستان وکیل تهیه شده است را می‌آورم.
ادامه‌ی نوشته بدون پیام در راستای نوشتهٔ پیشین با عنوان «شروط ضمن عقد»، وکالت برای اجازهٔ دائمی همسر (زوجه) برای گرفتن گذرنامه و خروج از کشور به هر مقصدی، یکی از بایدهاست که نیاز به وکالت‌نامهٔ جدا دارد. در این نوشته، نمونه‌ای از این وکالت‌نامه را که بر اساس نظر و مشورت چندین وکیل و دوست تهیه شده است را می‌گذارم.
ادامه‌ی نوشته بدون پیام چند وقت گذشته برای تهیهٔ شروط ضمن عقد مناسب و منصفانه با چند وکیل حرف زدم و اینترنت را زیر و رو کردم. اصلاً کار ساده‌ای نبود و برای همین تصمیم گرفتم که نتیجه را این‌جا بگذارم، شاید گذر کسی به این‌جا افتاد و استفاده کرد.
ادامه‌ی نوشته بدون پیام جان‌های جمله مستان دل‌های دل‌پرستان
ناگه قفس شکستند چون مرغ برپریدند
داشتم فیلم 3-iron (به فارسی: «خانهٔ خالی» یا «چوب گلف») کیم کی‌دوک رو می‌دیدم که متوجه یه آهنگ عربی توی فیلم شد از ناتاشا اطلس به اسم قفصه (با فارسی: قفس). جالب بود که وسط یه فیلم کره‌ای، یه آهنگ عربی چند بار پخش بشه. رفتم دنبال ترجمهٔ آهنگ و فهمیدم که چه قدر حس آهنگ و فیلم هماهنگه. متاسفانه ترجمهٔ به درد بخوری پیدا نکردم. گفتم خودم یه ترجمه‌ای انجام بدم :) ادامه‌ی نوشته
بدون پیام از طرف رادیو زمانه از من دعوت شد که نظرم رو دربارهٔ «اینترنت ملی» و چالش‌هایی که داره بگم. خیلی سال است که سعی کردم از بحث‌های هیجانی دوری کنم و تا جای ممکن به صورت فنی حرف بزنم. نوشتهٔ زیر متنی است که توی صحبت‌های قبل از مصاحبه بین من و گردانند رد و بدل شد.
من بحث رو توی ۳ سطح می‌بینیم: چی شد که ایران به فکر همچین چیزی افتاد؟ آیا عملیاتی کردنش سودی داشت؟ چی می‌شه؟
ادامه‌ی نوشته بدون پیام 
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های این سال‌های من این بوده که چه طور می‌شه از جفنگ (اسپم) شدن رایانامه‌هایی که می‌فرستم جلوگیری کرد. خیلی چیزها رو امتحان کردم ولی هنوز هم جفنگ می‌شن. چند روز پیش تصمیم گرفتم که چیزهای جدیدی رو برای رفع اسپم شدن رایانامه امتحان کنم و دیدم که شاید بد نباشه هر چی رو امتحان کردم بذارم این‌جا شاید به درد کسی بخوره. توی این نوشته در مورد تنظیم‌های دامنه می‌نویسم و بقیه رو توی نوشته‌های دیگه. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام 
nmap مخفف Network Mapper است و برای ارزیابی شبکه استفاده می‌شود. هکرها از این ابزار استفاده می‌کند چون به آن‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات دقیقی از قربانی خود جمع کنند و در صورت لزوم به صورت نامحسوس یا با استفاده از شیوه‌ی زامبی بررسی خود را انجام دهند. nmap به متخصصان امنیتی و مدیران شبکه کمک می‌کند تا کیفیت، دقت و کارایی شبکه‌ی خود را بررسی کنند. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام من سال ۱۳۸۴ از حزب مشارکت استعفای اعتراضی دادم و فعالیت سیاسی رو گذاشتم کنار. دلیل‌هاش هم هر چه که بود، هنوز هم معتقد بهترین انتخاب بود. قطعا دیدگاه سیاسی دارم اما نه تبلیغش کردم و نه می‌کنم و نخواهم کرد. به عنوان یه نفر با یه کم تجربهٔ فعالیت مدنی، به خودم اجازه نمی‌دم که دغدغه‌های اجتماعی‌ام رو به دیدگاه سیاسی‌ام وابسته کنم. برای من جمهوری اسلامی یه حکومتی است مثل هر حکومت دیگه (فارغ از این که اون حکومت خوب باشه یا بد). نگاه سیاسی‌ام (فارغ از این که موافق جهموری اسلامی هستم یا مخالفش) مال خودمه و سعی می‌کنم توی کارم دخالتش ندم. به تبع دلیلی، نمی‌بینم که سر نگاه سیاسی‌ام با کسی بحث کنم چون اون‌قدر اطلاعات ندارم و مهم‌تر از اون، وقتش رو. البته که سعی می‌کنم نگاه‌های مختلف رو بخونم و نگاه سیاسی‌ام رو بهتر کنم؛ مثل هر شهروند با دغدغه یا به قولی «شهروند فعال». این تلاش منه، امید که کارگر باشه.
ادامه‌ی نوشته بدون پیام خیلی وقت می‌شه که چیزی ننوشتم. نه این که چیزی برای نوشته نباشه، هست اما دست و دلم به نوشتن نمی‌ره. حتا اگه لازم بوده برای جایی چیزی بنویسم، سعی کردم مطلب تخصصی بنویسم و دیدگاه‌ها و نظرهام رو جایی به عنوان مطلب نذارم. این‌جا هم از این قاعده مستثنا نبوده؛ سال‌هاست که چیزی غیر از راهنمای فلان و بهمان ننوشتم.
ادامه‌ی نوشته