بدون پیام 
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های این سال‌های من این بوده که چه طور می‌شه از جفنگ (اسپم) شدن رایانامه‌هایی که می‌فرستم جلوگیری کرد. خیلی چیزها رو امتحان کردم ولی هنوز هم جفنگ می‌شن. چند روز پیش تصمیم گرفتم که چیزهای جدیدی رو برای رفع اسپم شدن رایانامه امتحان کنم و دیدم که شاید بد نباشه هر چی رو امتحان کردم بذارم این‌جا شاید به درد کسی بخوره. توی این نوشته در مورد تنظیم‌های دامنه می‌نویسم و بقیه رو توی نوشته‌های دیگه. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام 
nmap مخفف Network Mapper است و برای ارزیابی شبکه استفاده می‌شود. هکرها از این ابزار استفاده می‌کند چون به آن‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات دقیقی از قربانی خود جمع کنند و در صورت لزوم به صورت نامحسوس یا با استفاده از شیوه‌ی زامبی بررسی خود را انجام دهند. nmap به متخصصان امنیتی و مدیران شبکه کمک می‌کند تا کیفیت، دقت و کارایی شبکه‌ی خود را بررسی کنند. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام 
چند روزی روی فرمی در گوگل کار می‌کردم که سوآلی ذهنم را مشغول کرد: «آیا می‌شود فهرست (منویی) از داده‌ها داشت که وابسته به انتخاب قبلی داده‌ها باشد؟». در واقع امکان ساده‌ی این کار Data Validation است (با یا بدون درست کردن رسته یا Range از داده‌ها) اما پرسش این‌جاست که اگر محصولات یک فروشگاه را در چهار دسته‌ی سبزی، میوه، لبنیات و حبوبات تعریف کنیم و ۲۰۰ نوع محصول را در این چهار دسته خلاصه کنیم به چه شیوه‌ای می‌شود این دسته‌بندی وابسته (Dependent) را در گوگل شیتز (Google Sheets) به کار بست. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام یکی از کارهای طاقت‌فرسایی که وقتم رو برای مدت زیادی گرفت، مهاجرت کردن از تارنمای مبتنی بر SPIP بود. ساده‌ترین دلیل آن این است که اسپیپ توسط یک تیم فرانسوی نوشته شده است و با تاکید زیاد فرانسوی‌ها بر زبانشان به سختی می‌توان جوابی برای پرسش‌ها متعدد پیدا کرد. این‌ها را به عنوان کسی می‌نویسم که در سال ۱۳۸۵ عضو تیم توسعه‌ی اسپیپ در ایران بودم و پروژه‌ی «شهروند خبرنگاری» را با استفاده از اسپیپ در ایران در دستور کار داشتیم. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام 
یکی از کارهای منظمی که باید انجام می‌دادم، خواندن متن‌های تارنمایی بود که امکان گرفتن متن را بسته بود. باید کد صفحه‌ی HTML را می‌گرفتم و تگ‌های آن را حذف می‌کردم. به علاوه باید حروف XML/HTML آن را به ASCII تبدیل می‌کردم. تصمیم گرفتم با دانش مبتدیانه‌ای که از پایتون دارم و کمی جست‌وجو و راهنمایی دوستان، این کار را با کدنویسی کوتاهی در پایتون انجام بدهم. ادامه‌ی نوشته
۳ پیام یکی از راه‌های بالا بردن امنیت، ناشناس ماندن در اینترنت است که به شیوه‌های مختلفی قابل انجام است. پیشنهاد من استفاده از تور یا سیستم‌عامل Tails است. اما مشکلی فنی این شیوه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. لو رفتن موقعیت شما از روی DNS یا سانادی که به از آن اطلاعات می‌گیرید. ادامه‌ی نوشته
۷ پیام 
یکی از راه‌های ناشناس ماندن استفاده از تور است. تور بدون شک ناشناسی شما را تضمین می‌کند اما تور در حالت عادی تنها مرورگر شما وب‌گردی شما را ناشناس می‌کند. برای ناشناسی روی کل سیستم عامل خود باید راه دیگری مانند استفاده از VPN یا … را پیدا کنید. چند وقتی بود که دنبال راهی برای ترکیب تور و ماشین مجازی (Virtual Machine) می‌گشتم، بالاخره امروز راهی برای این پیدا کردم که ترکیبی است از چند ایده‌ی پیاده شده و دست‌کاری‌های شخصی. ادامه‌ی نوشته
۲ پیام 
نصب صفحه‌کلید فارسی استاندارد بسته به سیستم‌عاملی که از آن استفاده می‌کنید متفاوت است اما از چند سال پیش به دلیل پیوستن تیم «محاسبات پارسی» به جنبش گنو/لینوکس و منتشر کردن کدهای مبتنی بر استاندارد ۹۱۴۷، بسیاری از نرم‌افزارهای متن‌باز عضو گنو/لینوکس از آن استفاده کرده‌اند. از همین رو در سیستم‌عامل‌های مبتنی بر توزیع‌های لینوکس (اوبونتو، مینت، آرک، دبیان و …)، مک (که هسته‌ی آن مبتنی بر لینوکس است)، آندروید، کروم و … از این سیستم پیشتیبانی می‌کنند. با روی کار آمدن ویندوز ۸ مایکروسافت از رقبای خود عقب نماند و صفحه‌کلید فارسی استاندارد را به صفحه‌کلیدهای خود افزود. ادامه‌ی نوشته
بدون پیام 
یکی از راه‌های امن کردن تارنما تنظیم کردن فایل htaccess است. htaccess مخفف Hypertext Access است و اون جوری که آپاچی می‌گه «فایلی است که تنظیم‌های [کلی] رو بر اساس هر پوشه تغییر می‌ده». لازمه بدونید که این فایل برای سرورهایی است که از Apache Web Server استفاده می‌کنند. توی این نوشته به کاربردهای دیگه‌ی این فایل اشاره نمی‌کنم چون -حداقل به نظرم- ربطی به مسائل امنیتی ندارند، کارهایی چون Redirect کردن دامنه‌های non-www به www یا فشرده کردن تارنما با Gzip یا تنظیم‌های مربوط به cache. ادامه‌ی نوشته
یک پیام این روزها خیلی با وردپرس ور می‌رم. یکی از آخرین نیازهایی که پیدا کردم داشتن روتیتر و زیرتیتر بود. چند تا افزونه‌ی پیدا کردم اما فقط یکی از این دو تا رو داشتند. تصمیم گرفتم بگردم ببینم چه جور می‌شه این کار رو کرد. راهی که خیلی‌ها پیشنهاد داده بودند استفاده از زمینه‌های شخصی (Custom Fields) بود. این هک کوچولوست برای این که روتیتر و زیرتیتر رو به وردپرس اضافه کنید.
If you would like to add a subtitle and/or ticker to your WordPress blog post, this Github post might help you :)
ادامه‌ی نوشته